ετεροσχημάτιστος

ἑτεροσχημάτιστος, -ον (Α)

1. αυτός που είναι διαφορετικά σχηματισμένος

2. το ουδ. ως ουσ. τὸ ἑτεροσχημάτιστον

η εναλλαγή γραμματικού τύπου ως ρητορικό σχήμα, όπως ενός ρήματος σε μετοχή ή μιας εγκλίσεως ρήματος σε άλλη.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ετερο-* + -σχηματιστος (< σχηματίζω), πρβλ. α-σχημάτιστος].